کتاب مربی و تربیت

کتاب مربی و تربیت نوشتۀ یک منبع خوب پژوهشی و مطالعاتی است برای کسانی که در حوزۀ تعلیم و تربیت و مربی‌گری مشغول به فعالیت هستند.

معرفی کتاب مربی و تربیت

کتاب مربی و تربیت در 16 مبحث زیر نوشته شده است:

• تربیت و علوم انسانی
• ما فی الانسان و ما فی الشرایط
• تربیت و انقلاب های اجتماعی مربی و تدبیر دو جنبه ی درونی شاگرد
• تربیت و تلقی صحیح از حیات مرگ
• تربیت و آرزوی انسان(1)، تربیت و آرزوی انسان(2)
• تربیت استعماری
• تربیت و تعلیم
• علم و عمل
• تربیت و هماهنگ سازی “نقش”و”تکلیف”
• مرزهای اعمال قدرت در تربیت
• فلسفه ی تنبیه
• روش تنبیه
• فلسفه ی نظم
• خودکفایی
• غایت تربیت
  مخاطب کتاب مربی و تربیت را می توان مربیان، معلمان و تمام کسانی که به امر تربیت مشغولند دانست. تعلیم به معنای آموزش و تدریس است و تربیت یعنی به کمال و به فعلیت رساندن آن.دانستن معانی تعلیم و تربیت و تعامل آنها با یکدیگر می تواند بسیار مهم و بنیادی باشد.
  در کتاب مربی و تربیت برای تبیین و روشن شدن این مسئله استناد به آیات قرآنی شده است و در انتهای هرفصل پرسش و پاسخ هایی در همان حیطه بیان شده است.و به سلسله مباحث تمام شده ی مرکز تربیت معلم از نیمه ی دوم سال 1395 در زمینه ی تعلیم و تربیت اسلامی آغاز شده است و مهمترین ویژگی این مبحث، ملاحظه ی رابطه ی طولی بین مسائل و بازگرداندن کثرت فرعی به وحدت اصلی است.

  چند گزیده از کتاب

  در اینجا چند گزیده از کتاب مربی و تربیت را با هم می خوانیم:

  الف: مهم ترین قسمت در رابطه با تعلیم و تربیت این است که باید هدف از تعلیم و تربیت، حاکمیت انسانیت بر حیوانیت باشد.
  انسان سالم فهمیدن را بر نفهمیدن ترجیح می دهد؛ لذا حرکت طبیعی آن مناسب با حاکمیت انسانیت است.

  ب: مربی باید چشمش را باز کند ببیند چه کار می خواهد بکند و برنامه اش چیست. او باید اول انسان را بشناسد.تا انسان برای ما شناخته نشود، نمی توانیم مربی خوبی برای طفل هفت ساله باشیم.
  ادامه گزیده کتاب مربی و تربیت
  ج: متدین شدن غیر از باسواد شدن است؛ متدین شدن یعنی “سالم شدن” و “باسواد شدن” یعنی “متخصص شدن”. دین تعهد است. تخصص نیست؛ پس مربی باید در صدد یافتن سلامت و آزادی برای شاگردش باشد.

  د: مسیله ی تربیت به دلیل رابطه اش با فطرت، ایجاب می کند
  که انسان مرزهای اعمال قدرت و نفوذ و تصرف در فرد را درست شناسایی کند.خود عمل انبیا یک اسوه و تجربه و ملاک است.
  در هر چیزی، رسول الله(ص) اسوه و ملاک است.
  می‌بینیم تذکر می دهد، از قدرت استفاده می‌کند، صبر می‌کند، مقاومت می‌کند تا مردم را بسازد.
  مهم این است که ما مرز بین کارهای حضرت را دریابیم.