کتاب من کاوه هستم

کتاب من کاوه هستم نوشته علی اکبر مزدآبادی خاطراتی از زندگی شهید محمود کاوه است که توسط نشر یا زهرا در ۲۰۰ صفحه به چاپ رسیده است.

در کتاب من کاوه هستم شخصیت کاوه و شیوه زندگی او در دوران مبارزه علیه رژیم پهلوی، پیوستن به سپاه پاسداران، آموزش، حفاظت ازبیت امام، اعزام به جبهه غرب، چرایی تشکیل تیپ ویژه شهداء و عملیات‌های انجام شده توسط این تیپ مورد بحث قرار می‌گیرد.

معرفی کتاب من کاوه هستم

کتاب من کاوه هستم پیرامون زندگی یکی از جوانترین فرماندهان سپاه پاسداران و شخصیت و شیوه زندگی اش به نام شهید محمود کاوه می باشد.

این کتاب به بیان مجموعه خاطراتی از زبان دوستان و همرزمان شهید محمود کاوه همراه با عکسهایی از کودکی و دوران جنگ به همراه دوستان همرزمانش به چاپ رسیده است. که یکی از مزیت ها و ویژگی های متمایز این کتاب از دیگر کتاب های خاطرات است.

شهید کاوه در سال۱۳۴۰ در مشهد متولد شد. پدرش کاسب و متعهد محل و از انقلابیون بود. و همیشه او را همراه خود به محافل مذهبی می برد.

بعد از طی دوران کودکی وارد فعالیت های مذهبی شد و با شروع جریانات انقلاب همیشه پای محافل مذهبی و درس آیت الله خامنه ای می نشست و آموخته هایش را به دیگر دوستانش منتقل می کرد.

در ادامه کتاب من کاوه هستم می خوانیم : همیشه در راهپیمایی ها شرکت می کرد و پای ثابت پخش اعلامیه ها بود. بعد از پیروزی انقلاب به سپاه پاسداران مشهد پیوست.
کاوه بعد از طی دوارن ۶ ماهه چریکی طی ماموریتی برای حفاظت از منزل امام خمینی(ره) به تهران اعزام شد.

با شروع جنگ به دلیل مهارتها و لیاقتهایی که از خودش نشان داده بود به جنوب و کردستان اعزام شد و عملیات سپاه سقز را به عهده گرفت.

محمود کاوه تمام وجود خود را وقف انقلاب و هدفش کرده بود و سرانجام در سن ۲۵ سالگی و در شهریور ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۲ با اصابت ترکش به مقام والای شهادت رسید.

از ویژگی های شخصیتی او می توان به روحیه ولایت مداری، هوش سرشار، شجاعت و بی باکی، تقوا و ساده زیستی و صمیمت او اشاره کرد.

گزیده کتاب

در اینجا گزیده ای از کتاب من کاوه هستم را تقدیم شما می کنیم:

آن زمان شایعات بسیار جالبی در مورد «محمود» بر سر زبان‌ها بود که کم و بیش از این طرف و آن طرف به گوش ما هم می رسید. مثلا یکی از بسیجی‌ها که از نیروهای خود تیپ بود، می گفت: «کاوه، عامل نفوذی سپاه توی کوموله بوده.»

دیگری می گفت: «کاوه، تا مسئولیت مالی کوموله هم پیش رفته و بعد همه ی پول های کوموله رو برمی داره، چند نفر رو هم میکشه، پول‌ها رو میارہ توی سپاہ …» یادم هست بعضی‌ها قسم هم می خوردند پای حرف های عجیب شان.

طرف می گفت: «کاوه اولش کوموله بوده، اما بعد با کوموله حرفش می شه. به خاطر همین، پول های کوموله رو برمی داره، میاد پاسدار می شه.»

در ادامه کتاب من کاوه هستم می خوانیم:

می گفتم: «آخه رو چه حسابی این حرفو می زنی؟» با جدیت تمام می گفت: «به حضرت عباسی قسم!» حتی یکی از آنها گفت: «من خودم کاوه رو توی لباس کوموله دیدم.»

«کاوه» اسم غلط اندازی بود. در حقیقت بخشی از این شایعات از نام خانوادگی «محمود» نشأت می گرفت که بین کردها بیشتر رواج داشت.

بعضی وقت‌ها که همراه دوستان با «کاوه» می نشستیم، به شوخی به او می گفتیم: «محمود! پاشو پول هایی که از کوموله گرفتی رو بردار بیار با هم تقسیم کنیم، تک خور نباش.»