الفی کهن در این کتاب با تکیه به روان‌شناسی پاداش و تنبیه را به چالش می‌طلبد و استفاده از پاداش را در خانه، مدرسه و محل کار زیر سؤال می‌برد. انتشار این کتاب والدین، معلمان و مدیران بی‌شماری را متقاعد ساخته است که تلاش برای کنترل غیرمستقیم دیگران از طریق تشویق و پاداش ظاهراً در کوتاه‌مدت جواب می‌دهد؛ اما درنهایت روش موفقی نیست و زیان‌های ماندگاری برجای می‌گذارد.
بریده‌ای از کتاب نه تنبیه نه تشویق
هر ایده و طرز تفکر بانفوذی زمانی به‌سبب جذابیت و قدرت متقاعدسازی‌اش تحسین‌شدنی است و زمانی به‌علت نفوذ و سلطه‌اش بر فرد و جامعه موجب نگرانی می‌شود. اما زمان نگرانی هنگامی است که ایده آنقدر شایع می‌شود که دیگر حتی موردتأمل قرار نمی‌گیرد و چنان ریشه می‌دواند که مسلّم فرض‌شود. وقتی آرای محالف بی‌پاسخ می‌ماند _چون اصولاً دیگر مطرح نمی‌شوند_ این ما نیستیم که ایده را در اختیار داریم؛ بلکه ایده است که ما را در اختیار می‌گیرد.
0دیدگاه